من ندانم که کیم 

من فقط می دانم

که تویی،

شاه بیت غزل زندگیم

***

می رسد روزی که بی من روزها را سر کنی

می رسد روزی که مرگ عشق را باور کنی

می رسد روزی که در کنار عکس من

نامه های کهنه را از بر کنی